ruhumun hicranı

Ruhumun hicranı

Adını verdiğim yıldızlara ağlıyorum geceleri
Özlüyorum ve bekliyorum hayatı ,hayatımı
Nedendir diye sormuyorum sorular kahreden karanlığa
Ağıtlar ve şiirler yazıyorum,özlediğim gözlerin adına

Gökyüzüne yazamadım diye üzülüyorum,adını
Yüreğime yazdığım kalemimle
Birde yüreğime koydum diye üzülüyorum seni
Yapayalnız yaşayacaksın artık yüreğimde
Bırak diyorum kendi kendime
Hasret rüzgarları ile savrulsun gemilerim
Biliyorum bir sahil bekliyor beni
Acıdan hasretten özlemden uzak
Birde yüreğin bekliyor beni,birde yüreğim
Ve dokunamadığım o narin ellerin
Hasret vuruyor pencerelerime,savruluyor bedenim
Oysaki ben yüzünü özledim,sevdamı özledim,yüreğini özledim
Tebessüm provaları ile uyanıyor her gün gözlerim
Peki ben kimim,bu çileler niçin,kimin için,kimler için
İnan bana, ben sana ,mecnun gözü ile bakmayı istedim
Hasreti billur edip yüreğimden silmeni bekledim
Taze bir iklim okşayacak saçlarımı ellerin okşamasa da
Bir volkan patlayacak yüreğimde seni yakmasa da
Birde gözlerine yazdığım şiirlerimi anlatsam sana
O zaman ne aşk kalır nede bu dünyada yaşanılan sanılan bir sevda
vahit koç

bir aşkın en güzel kağıda döküküşü ,yüreğin sancısı , ruhun kıvranısı bu olsa gerek ....yüreğinize sağlık efendim ...